| Witamy Gość |
| Obecny czas to 2019-07-23, 19:45 |
|
| Statystyki |
|
Nasi użytkownicy napisali 168081 postów, 3718 tematów
|
|
Mamy 633 zarejestrowanych użytkowników
|
|
Ostatnio zarejestrowana osoba: karolinapaszkowska98
|
|
|
| Motto |
"Książka i możliwość czytania, to jeden z największych cudów ludzkiej cywilizacji." - Maria Dąbrowska (1889 - 1965)
| Trzy słowa o nas |
Witaj na stronie poświęconej książkom i całej literaturze. Przyłącz się do dyskusji na forum i wyrażaj swoje poglądy i opinie. A jeżeli szukasz informacji o książkach, pisarzach , potrzebujesz się dowiedzieć czegoś na ich temat, masz jakieś pytania - postaramy się pomóc.
|
|
| Sanderson Brandon Do Gwiazd |
| Autor: Tanatos @ 2019-07-05, 14:03 |
Brandon Sanderson Amerykański pisarz fantastyki i powieści przygodowych dla młodzieży, wykładowca twórczego pisania dzięki wydawnictwu Zysk i S-ka zabierze nas do swojego uniwersum.
Uniwersum
Detritus świat Spensy jest atakowany od setek lat. Obcy zwani Krellami przypuszczają jeden powietrzny atak za drugim, prowadząc niekończącą się kampanię, której celem jest zagłada ludzkości. Jedyną obroną przed nimi są eskadry myśliwców walczące z wrogiem w przestworzach. Lotnicy są bohaterami niedobitków ludzkiej rasy.
Jarzmo przeszłości
Spensa „Spin”, córka „Ściganta”, znakomitego pilota myśliwskiego zawsze marzyła, że zostanie jednym z pilotów, że będzie latać i dowiedzie swojej odwagi. Niestety ciąży na niej niesława jest ojca, który z jednej z kluczowych bitew nieoczekiwanie zdezerterował z pola bitwy. Spin nie wierzy w oficjalną wersje, ale trudno dowieść swoich racji skoro nawet jej egzamin do szkoły pilotażu został specjalnie „przygotowany”. Nawet kiedy mimo wielu perypetii udaje jej się dostać do akademii i dowieść swojej wartości wciąż jest obserwowana. Dlaczego Żelazna Dama rektor akademii tak bardzo utrudnia jej życia a Cobb były skrzydłowy jej ojca czegoś się obawia? Czemu mają służyć czujniki medyczne w jej hełmie?
Problemy młodości
Jak w większości powieści dla młodzieży dużą rolę w powieści odgrywa szkoła. To nie tylko opisy szkolenia pilotów, ale też walka o akceptacje rówieśników i swoje miejsce w grupie. Rzutka, Jorgen, Arturo, FM i Kimmalyn każdy z kadetów jest inny, wywodzi się z innego środowiska a mimo to z czasem uczą się tworzyć sprawnie działający ufający sobie zespół. Wraz z postępami powieści bardziej ich poznajemy i odkrywamy ich drugie oblicze. „Palant” Jorgen okazuje się troskliwym dowódcą a pozornie wyniosła “FM” dobrą przyjaciółką.
Akademia nie jest jednak zwyczajną szkołą, tu brak biegłości w nauce może skończyć się tragicznie gdy kadeci wysyłani są na misje bojowe. Dzięki temu Do gwiazd to opowieść o szukaniu odpowiedzi na pytanie czym jest w swej istocie tchórzostwo i odwaga, gdzie przebiega granica między nimi.
Ocena
Choć seria Skyward jest skierowana do młodzieży nie tylko młodzi ludzie ją docenią. Akcja jest wartka i nie zwalnia nawet na chwilę, zagrożenia z kosmosu jest nieustanne, opisy pojedynków myśliwskich świetnie napisane. Całość uprzyjemnia kilka tajemnic z przeszłości do rozwiązania. Głównej bohaterki Spensy nie sposób nie polubić i nie kibicować jej uporowi w dążeniu do własnych marzeń. To książka o przezwyciężaniu przeciwności losu i dążeniu do upragnionego celu, zwłaszcza wtedy gdy los rzuca nam kłody pod nogi.
|
| Komentarze: 0 :: Zobacz komentarze (Dodaj swój komentarz) |
| Larson Brian V. |
| Autor: Tanatos @ 2019-05-28, 13:14 |
Brian V. Larson jest autorem, który dotarł do publikacji drogą self publishing, wydając sam własne książki i sprzedając je na Amazonie, gdzie zdobyły sporą popularność. Jego najnowszą serią jest Rebel Fleet w Polsce wydana przez wydawnictwo Drageus.
Uniwersum
Zaawansowana kosmiczna cywilizacja co jakiś czas organizuje “ćwiczenia” w ramach, których przelewana jest krew pośledniejszych istot. Tymczasem na Ziemi tajemnicze światła porywają ludzi, którzy potem poddawani są seriom testów. Leo Blake były marine szukający swojego miejsca w życiu również zostaje poddany próbom. Szybko okazuje się, że to dopiero początek jego problemów a stawka jest większa niż tylko jego życie.
Star Force i Złota Orda
Jeśli powyższy opis wzbudził w Was uczucia deja vi znana wam jest pewnie seria Star Force tego samego autora. Obie serie mają pewne elementy wspólne jak olbrzymie kosmiczne zagrożenie, okrutne testy mające wyłonić najlepszych rekrutów i ten jeden wybraniec, najlepszy z najlepszych mający uratować sytuacje.
Po bliższym przyjrzeniu istnieją jednak pewne różnice między Star Force a Rebel Fleet. Flota Rebelii składa się z przedstawicieli wielu ras, którzy mieli pecha stanąć na drodze zaawansowanej kosmicznej cywilizacji dla sportu niszczącej całe światy. Wybór liderów w takim konglomeracie nie jest prosty, dlatego tym razem próby nie kończą się na rekrutacji, zaś o pozycji we flocie decydują punkty przyzwane za wszelkie zwycięstwa. Awansować w rankingu można zarówno pokonując wrogów jak i wbijając nóż w plecy sojusznikowi. Zmienia to trochę dynamikę serii, do walki z przeciwnikiem dodając knowania przełożonych walczących o jak najlepszą pozycje. W kosmosie Larsona spryt i blef to najważniejsze cechy dobrego dowódcy.
Bohater i tło
Hollywoodzkie podejście do pisania książek ma swoje konsekwencje w konstrukcji bohaterów. Leo Blake główny bohater serii to typowy macho, potrafiący poradzić sobie z każdym problemem, jeśli nie siłą to przebiegłością. Niestety podobnie jak w Star Force wszyscy pozostali bohaterowie to ledwie tło dla tego supermana i są bardzo słabo lub wręcz archetypowo przedstawiani. Kobiety jeśli się pojawiają z reguły romansują z Leo, jego obcy dowódca wysyła go na samobójcze misje widząc w nim rywala zaś jego konkurencji we flocie jak pierwszy oficer Miller z reguły są mało elastyczni i niekompetentni. Problem jest też z emocjami choć bezlitosny wróg niszczy całe cywilizacje nie ma tu miejsca na smutek czy żal za utraconymi towarzyszami.
Walki i bitwy
Akcja serii jest wartka i dynamiczna nie zwalniając ani na chwilę, od testów rekrutacyjnych do floty, po bitwy w kosmosie. Starcia nie wiążą się z jakąś wyrafinowaną taktyką jak chociażby w Zaginionej Flocie Jacka Cambella.
O ile w pierwszym tomie bitwy przypominają bardziej starcia myśliwców w drugim dzięki maskowaniu okrętu zbliżają się bardziej do opisów potyczek z perspektywy kapitana okrętu podwodnego. Nie jest to może finezja Man of War Hoonsingera, ale utrzymuje w napięciu.
Ocena
Seria Rebel Fleet podobnie jak Star Force to lżejsza, mniej wymagająca pozycja, której bliżej do blockbustera niż wysokogatunkowego kina. Choć nie ma tutaj dyplomacji Honor Harrington, czy głębokich bohaterów Skoku Donaldsona, jako niewymagająca lektura jest całkiem przyjemna.
Więcej moich recenzji https://solaris7.pl/tag/zaginione-opowiesci/
|
| Komentarze: 1 :: Zobacz komentarze (Dodaj swój komentarz) |
| Nieściur Sławomir Kurs na kolicje |
| Autor: Tanatos @ 2019-05-03, 23:02 |
Kurs na kolizje Sławomira Nieściura to 1 tom nowej serii military science fiction Shadow Raptors wydawnictwa Drageus.
O autorze
Z wykształcenia prawnik. Debiutował w 2016 roku powieścią “Wedle zasług” i od razu zyskał przychylność miłośników S.T.A.L.K.E.R.a. Książka “Ostatniego zeżrą psy” (2017) tylko umocniła jego pozycję w Fabrycznej Zonie i zapewniła mu uwielbienie fanów. Autor ma marzenie, by resztę życia spędzić gdzieś na Alasce, w wygodnym fotelu, z zapełnionym e-bookami czytnikiem, drzemiącym na kolanach kotem oraz kubkiem mocnej kawy w zasięgu ręki.
Ekspansja ludzkości
W military science fiction ludzkość najczęściej jest przedstawiana jako ofiara nieuzasadnionej agresji obcej rasy. Pełna konfliktów historia naszego gatunku pokazuje jednak, że ekspansja również leży w naszej naturze. Sławomir Nieściur podobnie jak Rafał Dębski w Ramieniu Perseusza próbuje pokazać ten niełatwy motyw.
Krótki rys uniwersum. W 2017 r. w Układzie Słonecznym po raz pierwszy pojawia się okręt Skunów, nazwany przez ludzi Oumuamua. Niedługo potem ziemskie sondy badawcze odkrywają w tym rejonie przejście, prowadzące do odległego o dziesięć lat świetlnych układu gwiezdnego Epsilon Eridani, zamieszkałego przez rasę Skun.
W roku 2045 do układu Epsilon Eridani wlatują pierwsze ziemskie okręty kolonizacyjne. Pierwszy i jedyny kontakt obu ras jest krótki – “To miejsce należy do Skun. Opuście je.” W roku 2202 Dominium Skun jest już tylko wspomnieniem. Zdziesiątkowani obcy ukrywają się w pasie planetoid na obrzeżach układu, skąd przypuszczają atak na kolonistów. W kierunku jedynej w układzie planety i jej księżyca wyrusza gigantycznych rozmiarów okręt wojenny Skunów.
Bohaterowie z krwi i kości
Bohaterowie Kursu na kolizje są nietypowi – brak tu kryształowych jednoznacznych postaci. Pułkownikowi Ianowi bliżej do Hana Solo niż Honor Harrington, komandor Lupos nie cofnie się przed niczym by wypełnić misje zaś inżynier Śniegowa martwi się nie tylko o przetrwanie gatunku, ale również o własną karierę. Pokazanie ludzkiej strony bohaterów sprawia, że postaci mają głębię, a czytelnikowi łatwiej się z nimi utożsamić i polubić. Interesującą kwestią jest przedstawienie sztucznych inteligencji. W uniwersum Nieściura samoświadome SI są efektem ubocznym ewolucji samouczących algorytmów i cechuje je bardziej ciekawość niż wrogość wobec swoich twórców.
Space opera w pigułce
Choć wydarzenia Kursu na kolizje rozgrywają się w dwóch układach gwiezdnych ich skala jest raczej kameralna: bohaterów jest niewielu, starcia są epizodyczne, jakby autorowi zależało by nie zniechęcać czytelników na początku opowieści zbyt wieloma wątkami. Fabuła zawiera jednak kilka potencjalnie ciekawych motywów do rozwinięcia jak: stosunki między poszczególnymi frakcjami ludzkości czy niejednolity poziom możliwości technicznych Skunów. Mieszane odczucia mam w kwestii bitew kosmicznych, których dynamice dużo brakuje do Zaginionej Floty, Algorytmu Wojny czy Man of War. Z drugiej strony starcia komandosów są odpowiednio emocjonujące i utrzymane w stylu Star Force.
OCENA
Kurs na kolizje trudno ocenić. Na korzyść książki przemawia przede wszystkim rzadko obecny w tym gatunku ludzkości jako agresora połączony z nieszablonowymi bohaterami. Szkoda, że efekt całości psuje czasami chaotyczny styl autora. Weźmy kwestie warunkowania, któremu poddani zostali niektórzy bohaterowie, mimo że wpływa ono na ich zachowanie i decyzje, kwestia ta jest dość lakonicznie opisana na kartach powieści. Być może jest to celowy zabieg autora, który nie chce od razu odkrywać wszystkich kart. W dłuższej perspektywie jednak zbyt skąpe wydzielanie informacji o przyczynach niektórych wydarzeń fabularnych sprawia, że nie zawsze wyglądają na uzasadnione.
Ogółem Kurs na kolizje czytało się dobrze i chętnie sprawdzę kolejny tom Shadow Raptors, by sprawdzić jak rozwinie się ta historia i potoczą dalsze losy bohaterów.
Więcej military sci fi https://solaris7.pl/tag/zaginione-opowiesci/
|
| Komentarze: 0 :: Zobacz komentarze (Dodaj swój komentarz) |
|
|
| Dzisiaj |
Czas: 19:45
23 7 2019
Do końca roku zostało 162 dni. |
| Imieniny obchodzą: Apolinary, Bogna, Żelisław |
| Nikt nie ma dziś urodzin. |
Użytkownicy obchodzący urodziny w ciągu następnych 7 dni:
Alternative 4(30) amazonka1000(43) Anieńka(30) coorchuc(41) |
| Linki |
|
|
|
