| Witamy Gość |
| Obecny czas to 2018-08-16, 08:10 |
|
| Statystyki |
|
Nasi użytkownicy napisali 167516 postów, 3695 tematów
|
|
Mamy 622 zarejestrowanych użytkowników
|
|
Ostatnio zarejestrowana osoba: vitkan
|
|
|
| Motto |
"Książka i możliwość czytania, to jeden z największych cudów ludzkiej cywilizacji." - Maria Dąbrowska (1889 - 1965)
| Trzy słowa o nas |
Witaj na stronie poświęconej książkom i całej literaturze. Przyłącz się do dyskusji na forum i wyrażaj swoje poglądy i opinie. A jeżeli szukasz informacji o książkach, pisarzach , potrzebujesz się dowiedzieć czegoś na ich temat, masz jakieś pytania - postaramy się pomóc.
|
|
| Domagalski Dariusz - Hajmdall Początek Podróży |
| Autor: Tanatos @ 2018-08-07, 10:33 |
Fabuła
Ziemia nie stoi na krawędzi zagłady – Ziemi po prostu już nie ma. Pewnego dnia została rozsadzona w proch i pył przez nieznanego wroga. Przeżyli tylko ci, którzy w chwili katastrofy pozostawali poza granicami Układu Słonecznego – zaledwie garstka. Ludzkość rozproszyła się stała się nomadami, najemnikami walczącymi w nieswoich wojnach. Teraz ponad 300 lat później pojawia się szansa. Jedna z wysokorozwiniętych ras oferuje ludzkości drugą szansę własną planetę za ochronę. Do tego celu obcy pomagają w budowie potężnego okrętu – drednota „Hajmdal”. Niestety jak się okazuje wciąż istnieją w Galaktyce gatunki, którym wzrost znaczenia ludzi jest bardzo nie na rękę.
Oklepany motyw ?
Historia okrętu będącego ostatnią nadzieją ludzkości to dość znany motyw od Battlestar Galactiki, przez cykle Stara Flota Webba , Starcarier Douglasa czy Odyssey One Curie. Podobieństwa nasuwają się same zwłaszcza, że w Hajmdal podobnie jak w innych wymienionych cyklach duża rolę odgrywają walki myśliwskie zaś w tle mamy przepowiednie z przeszłości. Na szczęście Dariusz Domagalski wnosi swój własny sznyt w tą historię. Hajmdal jest przede wszystkim drednotem – potężnym okrętem liniowym.Takie podejście umożliwiło opisy całkiem dynamicznych pojedynków artyleryjskich wielkich kolosów. Nie ma tu skomplikowanej taktyki a bitwy kosmiczne nie mają rozmachu Zaginionej Flot Campbell ale mimo to czyta się je przymnie.
Dyplomacja i bohaterowie
Mimo, że w pierwszym tomie dyplomacja nie odgrywa w zasadzie większej roli fakt, że na scenie teatru są co najmniej trzy gwiezdne imperia pajęczykowaci Khon-ma, okrutne jaszczury Lacertanianie i pełni cyberwszczepów Velmeni dobrze rokuje na przyszłość. Kreacja bohaterów również nie zawodzi, każdy z nich posiada osobowość i własne tajemnice, mamy nawet pewien wątek romansowy. Główne postacie to nie puste kartki, ale ludzie którzy od wielu lat walczyli jako najemnicy obcych. Takie podejście sprawia, że są bardziej interesujący i chcemy dowiedzieć się o nich więcej.
Ocena
Hajmdal to bardzo przyjemna space opera, która potrafi wciągnąć. Wartka akcja, wciągająca historia, ciekawi bohaterowie. Tom pierwszy jest dobrze napisany sprawia, że chcemy poznać kolejne sekrety tego uniwersum. Hajmdal zaczął podróż, czekam z niecierpliwością na następny tom.
Więcej science fiction https://solaris7.pl/tag/zaginione-opowiesci/
|
| Komentarze: 0 :: Zobacz komentarze (Dodaj swój komentarz) |
| Domagalski, Dariusz - Hajmdal. Początek podróży |
| Autor: Tanatos @ 2018-05-29, 13:07 |
Wydawnictwo: Drageus
Data wydania: 7 Czerwiec 2018
Tom cyklu: 1
Bliżej...
Ziemia nie stoi na krawędzi zagłady – Ziemi po prostu już nie ma. Pewnego dnia została rozsadzona w proch i pył przez nieznanego wroga. Przeżyli tylko ci, którzy w chwili katastrofy pozostawali poza granicami Układu Słonecznego – zaledwie garstka.
Jednak po trzystu latach od masakry potomkowie ocalonych starają się przywrócić ludzkości dawną świetność. Korzystając z uprzejmości wysoko rozwiniętej rasy, zamieszkującej układ Epsilon Eridani, budują potężny okręt, „Hajmdal”, oraz planują zasiedlenie jednej z nadających się do terraformowania planet.
Lecz okazuje się, że nie wszyscy są zadowoleni z takiego obrotu spraw. Istnieją bowiem w Galaktyce gatunki, którym wzrost znaczenia ludzi jest bardzo nie na rękę. A to musi prowadzić do bardzo poważnego konfliktu w skali kosmicznej. Do walki o najwyższą stawkę – przetrwanie.
Czy ludzkość zdoła przetrwać kolejny zamach na swoje istnienie? Czy bohaterowie poradzą sobie w obliczu tytanicznych wyzwań? Czy „Hajmdal” jest ocaleniem, czy kolejną pułapką? Kto ciekaw, musi koniecznie sięgnąć po książkę.
|
| Komentarze: 1 :: Zobacz komentarze (Dodaj swój komentarz) |
| Szmidt Robert J. cykl Pola dawno zapomnianych bitew t. 3 i 4 |
| Autor: Tanatos @ 2018-03-22, 12:34 |
Sylwetka autora
Robert J. Szmidt Ojciec założyciel i przez 8 lat redaktor naczelny wydawanego obecnie przez Fabrykę Słów „Science Fiction Fantasy i Horror”. Zapalony podróżnik. Pisarz i tłumacz. Jeden z pomysłodawców Nagrody im. Janusza A. Zajdla, twórca plebiscytu Nautilus, laureat Śląkfy w kategorii Fan Roku 1985. Doprowadził do pierwszego polskiego wydania tekstów Roberta E. Howarda o Conanie. Pierwszy przełożył “Fundację” Isaaca Asimova. Przetłumaczył m.in. “Spook Country” Williama Gibsona, 5 tomów “Zaginionej Floty” Jacka Campbella oraz prozę Mike’a Resnicka. Pracuje jako copywriter dla dystrybutorów filmów oraz tłumacz gier komputerowych (“Resident Evil 4”, “Hitman: Blood Money”, “Age of Empires II”).
Fabuła serii
Historia osadzona jest w dalekiej przyszłości, w której ludzkość dokonała dużego postępu technologicznego. Zbudowała statki kosmiczne i wynalazła technologie umożliwiające podróże w bardzo odległe zakątki wszechświata. Odkryła też inne rasy, jedne na niskim poziomie rozwoju technologicznego, inne śmiertelnie groźne. Bezwzględni Obcy atakują rubieże Federacji. Ludzkość została zmuszona do chaotycznego wycofania się z dziesiątków podbitych systemów. Jedyną szansą na opóźnienie marszu wroga jest stworzenie setek fałszywych kolonii. Jeśli i to nie zadziała, Flota będzie zmuszona stawić czoła najeźdźcy w serii otwartych bitew, w których grozi jej unicestwienie. Politycy nie baczą jednak na konsekwencje, walczą o przyszłe splendory i wpływy, nie dbając o to, jak wysoką cenę przyjdzie zapłacić za militarny sukces.. Ich celem jest utrzymanie się przy władzy, nawet za cenę śmierci miliardów ludzi. Sztab trzeciego metasektora musi więc zarazem sprostać wymaganiom Rady Federacji i nie dopuścić do zagłady jedynych sił, które bronią ludzkości.
Dylematy moralne i brudna polityka
“Na krawędzi zagłady” to naprawdę fantastyczne rozwinięcie historii z dwóch poprzednich tomów. Bohaterowie stają przed dylematami moralnymi – każdy na własną skalę. Święcki za wszelką cenę szuka sposobu na uratowanie pozostawionych kolonistów na Delcie Ulietty. Chce uratować tylu ludzi ilu się da pomimo przeciwnych okoliczności. Ale czy tylko my, ludzie, stanęliśmy na krawędzi zagłady? Na drodze głównego bohatera staje brudna polityka. Rada Federacji dla której celem samym w sobie jest utrzymanie swoich posad, a do jego realizacji nie zawahają się poświęcić głosów (i głów) milionów swoich wyborców.
Wojna asymetryczna
Same opisy bitew kosmicznych są do pewnego momentu mało porywające. Wojna z obcymi jest konfliktem asymetrycznym, gdzie obcy (do pewnego momentu) dysponują miażdżąca przewagą technologiczną. Brak tu zaawansowanych manewrów czy zaawansowanej taktyki jak w Zaginionej Flocie lub Man of Man.
Pancernik i krążowniki posłały w przestrzeń salwę rakiet po salwie. W kierunku celu mknęło już ponad siedemset rdzeni kinetycznych i wszystkie torpedy z głowicami nuklearnymi, a kolejne trzysta rakiet opuści wyrzutnie, zanim do akcji wejdą turbolasery.
Ludzkość prowadzi walkę o przetrwanie rzucając całe floty na jeden okręt przeciwnika. Z tego powodu bitwom kosmicznym początkowo brak finezji i polotu, zaś częściej znaczenie ma spryt i poświęcenie jednostek.
W ostatnim tomie “Zwycięstwo albo śmierć” bohater staje się osobą publiczną, stale przegląda się w obiektywach kamer. Teraz, bardziej niż kiedykolwiek musi robić dobrą minę i to bez względu na to, czy gra jest dobra, czy zła. Jako osoba popularna staje się też dla polityków wspaniałym kandydatem do roli “świętego męczennika, który ginie heroicznie”. Mimo wszystko Świecki pozostaje sobą idealistą, kimś kogo mierzą gierki i źle się czuje w świecie polityki. Z tego powodu łatwo się z nim zżyć i go polubić.
W skali kosmicznej role odwracają się także w skali całego opisywanego konfliktu. Bezradne próby obrony ludzkości schodzą na dalszy plan, pora na przejęcie inicjatywy, pora na zadanie ciosu i modlitwę, żeby ten cios okazał się ostatecznym.
Słaba końcówka
Zakończenie cyklu zaskoczy chyba każdego. Czytając finałowe rozdziały, miałem wrażenie jakiegoś pośpiechu, braku spójności, jakby próby zakończenia historii na szybko. Niestety dla całości historii, w efekcie niektóre wątki pozostają bez odpowiedzi, inne zostają dosłownie urwane, zamknięte w kilku zdaniach. Ten pośpiech częściowo wyjaśnił się to w posłowiu, w którym autor zapowiada dalsze książki (prequele i sequele) osadzone w tym samym uniwersum. Mimo wszystko sam cykl, choć zakończony fatalnie, wciąż pozostaje dobrą opowieścią, przepełnioną sporymi emocjami, zwrotami akcji, zdradami i sojuszami…
Więcej moich recenzji https://solaris7.pl/tag/zaginione-opowiesci/
|
| Komentarze: 0 :: Zobacz komentarze (Dodaj swój komentarz) |
|
|
| Dzisiaj |
Czas: 8:10
16 8 2018
Do końca roku zostało 138 dni. |
| Imieniny obchodzą: Alfons, Alfonsyna, Ambroży, Domarad, Domarat, Joachim, Joachima, Roch |
| Użytkownicy obchodzący dziś urodziny: Iras (33) (złóż życzenia) |
Użytkownicy obchodzący urodziny w ciągu następnych 7 dni:
Blind(48) gomez000123(32) |
| Linki |
|
|
|
