Strona Główna Fahrenheit 451
rozmowy o książkach, muzyce, filmie i... wszystkim innym

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  Chat

Poprzedni temat «» Następny temat
Przesunięty przez: batou
2010-12-06, 22:10
Ishiguro Kazuo "Nie opuszczaj mnie"
Autor Wiadomość
Dora 
Znikopis


Pomogła: 7 razy
Wiek: 31
Dołączyła: 14 Sie 2007
Posty: 5405
Skąd: Katowice
Wysłany: 2010-11-20, 22:05   Ishiguro Kazuo "Nie opuszczaj mnie"

„Poruszająca antyutopia o miłości i dorastaniu w świecie alternatywnym.”

Tak napisane jest na okładce książki Kazuo Ishiguro „Nie opuszczaj mnie”. I ja się z tym stwierdzeniem zgadzam, chociaż nie do końca. Książka jest poruszająca i jak najbardziej jest antyutopią. Jest o miłości i dorastaniu. Ale czy tu na pewno jest pokazany świat alternatywny, a nie świat naszej przyszłości? Na to pytanie nie odpowiem ani ja, ani Wy, ani Ishiguro, jednak kiedyś niestety (czy też może na szczęście?) sami możemy się przekonać.

Kathy. Lekko chaotyczna i zagubiona narratorka powieści. Generalnie pozostaje pod wpływem otoczenia, chociaż zdarza jej się wyłamać i pokazać, że też ma własne zdanie. Jej najlepszą przyjaciółką jest Ruth, dziewczyna o silnej osobowości i zdolnościach przywódczych. Trzecim z głównych bohaterów jest mało kreatywny chłopak, Tommy, którego bardzo łatwo wyprowadzić z równowagi. Troje zwykłych dzieciaków, nie różniących się niczym od tysięcy innych, które możemy spotkać na ulicy. Pozornie. Kathy, Ruth i Tommy uczą się w Hailsham, elitarnej szkole z internatem. Pozornie normalnej, wręcz idealnej. Nauczyciele kładą tam bardzo duży nacisk na zdrowie i kreatywność uczniów. Co jakiś czas do szkoły przybywa tajemnicza Madame, która zabiera najlepsze prace do swojej Galerii. Jednak w pewnym momencie czytelnik zaczyna się zastanawiać, dlaczego te dzieci nigdy nie wyjeżdżają do domów, nie wspominają o swoich rodzicach, ani innych krewnych. I czym są donacje, które bohaterowie będą mieli przed sobą, kiedy dorosną?

Czytelnikowi, tak samo jak uczniom Hailsham, „powiedziano i nie powiedziano”, co się dzieje. I ta atmosfera tajemniczości to jak dla mnie największy atut książki.

„Nie opuszczaj mnie” nie jest książką, od której nie będzie się można oderwać. Wręcz przeciwnie, Kathy snuje swoją opowieść dość powoli i chaotycznie. Skacze z wątku na wątek, nie zachowuje chronologii wydarzeń, nawiązuje do czegoś, co za chwilę urywa, zaznaczając tylko, że „opowie nam o tym później”. Dlatego też pierwsza część, w której opowiada o życiu w Hailsham może nawet lekko znużyć. Podczas czytania jednak, zaczyna się doceniać to, jak dokładnie, poprzez cały ten chaos narracji, Ishiguro przedstawił bohaterów od strony psychologicznej. Bo jest w tej książce coś, co nie pozwala jej odłożyć. Właśnie ta tajemniczość, to, że „powiedziano nam i nie powiedziano”. I dzięki temu cierpliwie śledzi się opowieść, żeby przekonać się, co się za tym wszystkim kryje. I moim zdaniem zdecydowanie warto. Jest taki moment, w którym jest się prawie pewnym, ale jednak czeka się na potwierdzenie, czy to na pewno to, a jeśli tak, to po co Galeria, po co edukacja, po co w ogóle Hailsham?

„Nie opuszczaj mnie” jest książką, która zmusza do zastanowienia się nad paroma ważnymi problemami, które kiedyś mogą nas dotyczyć. Kilkakrotnie próbowałam napisać, chociaż w przybliżeniu, o jakie problemy chodzi, ale za każdym razem wychodziło mi coś, co można by podciągnąć pod podłe spoilerowanie. Nawet opis z tyłu okładki moim zdaniem mówi dużo za dużo. Dlatego musicie mi po prostu uwierzyć na słowo, że warto tą książkę przeczytać, żeby się przekonać, co mam na myśli.

Polecam, 5/6
_________________
:dora:
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Link do Shoutbox

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group