Strona Główna Fahrenheit 451
rozmowy o książkach, muzyce, filmie i... wszystkim innym

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  Chat

Poprzedni temat «» Następny temat
Dębski Rafał Ramię Perseusza z Głębokości
Autor Wiadomość
Tanatos 
Dalekopis


Dołączył: 03 Gru 2010
Posty: 889
Wysłany: 2018-01-18, 14:52   Dębski Rafał Ramię Perseusza z Głębokości



Czego szukamy w kosmosie?

Ludzkość marząc o podboju kosmosu, stawia przed sobą kilka celów:

odkrycie planety, bądź planet, na której złoża naturalne będą łatwo dostępne
odkrycie planety, na której warunki będą idealne, aby ją skolonizować
nawiązanie kontaktu z jakąś-najlepiej wysokorozwiniętą cywilizacją- skłonną do podzielenia się swoją wiedzą, a jednocześnie by była to cywilizacja pokojowo nastawiona.

W powieści Rafała Dębskiego wszystkie te cele udaje się w mniejszym lub większym stopniu zrealizować.

Bliskie spotkanie 3 stopnia

Ramię Perseusza. Z głębokości” opowiada historię spotkania ludzi z przedstawicielami obcej cywilizacji. Rzecz dzieje się w bliżej nieokreślonej przyszłości na jednej z planet w części naszej galaktyki, zwanej Ramieniem Perseusza. Ląduje na niej ziemska ekspedycja naukowo-badawcza. Nieoczekiwanie natyka się na przedstawicieli obcej inteligencji – Opokan, którzy podobnie jak ludzie przybyli w poszukiwaniu surowca. W ich przypadku jest to życiodajna substancja o nazwie sangis. Czy uda się nawiązać kontakt? I czy najważniejsze-przedstawiciele tej rasy są przyjaźnie nastawieni i chętni do dialogu?

Spotkanie człowieka z obcą formą życia najczęściej w literaturze kończy się starciem, w którym jedna ze stron pada ofiarą drugiej. Czasem jednak autorzy stawiają na trzecie rozwiązanie i chcą pozwolić dwóm rasom na próbę nawiązania jakiejś nici wątłego porozumienia.

Dębski w sprawiedliwy sposób rozdziela swoją uwagę i raz skupia się na przedstawicielach własnego gatunku, a raz oddaje głos obcym. Prezentuje te same wydarzenia z punktu widzenia obu stron, co sprawia iż możemy poznać punkt widzenia obu stron.

Ludzie

Wbrew optymistycznej wizji twórcy Star Treka, Dębski uważa, iż ludzkość w przyszłości w istocie pozostanie taka sama. Celem ekspedycji jest nie tyle poszerzenie ludzkiej wiedzy o wszechświecie, ile raczej odnalezienie kolejnego świata, który może zostać ograbiony z surowców dla żądnych zysków korporacji. Zbyt długie przebywanie w przestrzeni negatywnie odbija się na psychice ludzi, którzy bez przerwy skaczą sobie do oczu, szukają pretekstu do wszczęcia kolejnej awantury lub najzwyczajniej są już zmęczeni wojskowym drylem. Z tego powodu złożona z naukowców i żołnierzy wyprawa jest targana wewnętrznymi konfliktami. Nawet widząc widząc przybyszów z gwiazd (budzących raczej fizyczną odrazę niż podziw), nie są w stanie wzbudzić w sobie fascynacji, bliżej im do obrzydzenia lub w najlepszym razie poczucia dyskomfortu.

Opokanie


Partie powieści, w których pisarz oddaje głos obcym, gatunkowi pochodzącemu z głębin kosmosu, stanowią najmocniejsze punkty dzieła. Autorowi udało się sugestywnie oddać obcość, która charakteryzuje przybyszów na niemal każdym poziomie ich istnienia. Poznajemy ich zwyczaje, strukturę społeczną i reakcje na spotkanie ludzi – co ciekawe oni również dostrzegają w nas egzotyczne, pozbawione gracji istoty, których kierują się niezrozumiałymi pobudkami. W bardzo interesujący sposób została opisana zwłaszcza skomplikowaną struktura zależności pomiędzy poszczególnymi przedstawicielami obcej cywilizacji, która we mnie budzi pewne skojarzenia z systemem kastowym obecnym w Indiach.

Dobrym rozwiązaniem było danie czytelnikom przewodnika, jednego z obcych którego losy mamy możliwość śledzić. Autor pochyla się nad jego marzeniami i fobiami. Jesteśmy w stanie nawet go polubić – jest ambitny i bystry choć jednocześnie idealistyczny. Naiwnie wierzy w możliwość awansu na wyższe piętro społeczności, mimo iż w istocie przez ważniejszych od siebie jest traktowany instrumentalnie. Wszystko to sprawia, iż można go polubić i przejmować się jego losem. Paradoksalnie Dębski próbuje w ten sposób pokazać, iż nawet w głębi kosmosu niektóre rzeczy pozostaną bez zmian: silniejsi będą wykorzystywać słabszych a zasługi podwładnych chętnie przypiszą sobie przełożeni by to na nich spłynął cały splendor.

Ocena

Rafał Dębski napisał solidną powieść science-fiction, którą czyta się przyjemnie. Obca cywilizacja jest przedstawiona znakomicie. Trochę gorzej według mnie ma się sprawa z opisem ludzkiej cywilizacji przyszłości. Po pierwsze nie dostajemy za wiele informacji o tym w jaki sposób ludzie uzyskali możliwość podróży międzygwiezdnych i jak sobie poradzili z trudnościami technicznymi w tym zakresie. Po drugie większości interakcji pomiędzy bohaterami kończy się spektakularną awanturą lub wymianą złośliwości. Założenie iż im głośniej postacie wrzeszczą, im więcej wyrzucą z siebie inwektyw, im dosadniejszy żart z siebie wyplują tym książka będzie atrakcyjniejsza do mnie nie przemawia.

Mimo powyższych zastrzeżeń, Ramię Perseusza: Z głębokości to jednak dobra powieść otwierająca nowy cykl, która w bardzo przyzwoity sposób kontynuuje tradycje gatunku – chętnie sięgnę po następne tomy serii.

Więcej recenzji https://solaris7.pl/tag/zaginione-opowiesci/
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Link do Shoutbox

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group