Strona Główna Fahrenheit 451
rozmowy o książkach, muzyce, filmie i... wszystkim innym

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  Chat

Poprzedni temat «» Następny temat
Kann Maria
Autor Wiadomość
Strzelec 
Wierszokleta
Nikolai


Wiek: 42
Dołączyła: 21 Sie 2007
Posty: 553
Skąd: Kraków
Wysłany: 2008-06-30, 19:25   Kann Maria

Maria Kann (ur. 11 maja 1906, zm. 30 grudnia 1995)



Polska pisarka, działaczka niepodległościowa podczas okupacji 1939-1944. Po wojnie autorka książek dla dzieci.
Absolwentka polonistyki (uzyskuje stopień magistra filozofii) i pedagogiki (studiowała estetykę) na Uniwersytecie Warszawskim.

W młodości chorowała na gruźlicę. W walce z nią pomagała jej Sabina Marcinkowska, drużynowa 45 WŻHD im. Emilii Plater, która wciągnęła ją do harcerstwa, oferując odpoczynek w górskim klimacie, rozwój zdolności i nowe przyjaźnie. Dzięki Głównej Kwaterze Harcerek znalazła pracę w harcerskiej szkole im. Andrzeja Małkowskiego. Zaczęła współpracować z Aleksandrem Kamińskim w Żywym Teatrze, razem z Natalią Hiszpańską – kierowniczką kręgu harcerskiego „Wilcze Gniazdo”, organizując harcerski chór. Innych przyszłych przyjaciół harcerzy i lotników poznała na Zlocie na Węgrzech.

Ci najlepsi, doświadczeni piloci byli prelegentami kursu szybowcowego, który ukończyła w Gimnazjum im. Czackiego. Ten, tuż przedwojenny czas zalicza Maria Kann do najbardziej udanych, kiedy w święta w 1938 r. w Domu Harcerskim wystawiano podobno jedyną, jak dotychczas szopkę lotniczą w naszym kraju, którą napisała ze Stefanem Waciórskim. Ważna w jej życiu staje się przyjaźń z Zofią Kossak-Szczucką, zachęcającą do pisania i rekomendującą powieści w znanych wydawnictwach.

Znowu zapada na ciężką chorobę – zapalenie opon mózgowych. Matka zapewniła jej znakomitą opiekę w Szpitalu im. Dzieciątka Jezus. Natychmiast po wybuchu wojny zgłosiła się do PCK, proponując swoje usługi jako sanitariuszka. Pomagała pracownikom apteki przy roznoszeniu lekarstw do szpitali i nowo powstających punktów sanitarnych. Irena Lewandowska, kierująca akcją organizowania 15 szpitali pomocniczych, powierzyła jej zorganizowanie jednej z filii Szpitala Ujazdowskiego. Budynki apteki więziennej zostały zbombardowane, matka Marii Kann zaczęła organizować aptekę na nowo, część zapasów ukrywała dla chorych konspiratorów. Marii powierzono nowe zadanie – Podziemny Sanitariat Harcerski m. Warszawy – komórkę przygotowującą pomoc sanitarną na wypadek powstania. Zajmowano się dostarczaniem środków znieczulających do więzień, wyrabiano zaświadczenia o inwalidztwie młodzieży zagrożonej wywiezieniem na roboty do Niemiec, oddziałom leśnym dostarczano leki i materiały opatrunkowe.

W latach 1942-43 Maria Kann, mieszkająca niedaleko getta, obserwująca tragedię jego mieszkańców, razem z Zofią Kossak-Szczucką brała udział w akcji ratowania zagrożonych śmiercią Żydów, włączając się do działań „Żegoty”. Sama, ukrywając się, pisała swój apel – wołanie na pomoc ginącym pt. „Na oczach świata”. O tej broszurze Władysław Bartoszewski pisał, że „było to jedyne w swoim rodzaju wydawnictwo, wydane nielegalnie, poświęcone całkowicie sprawie getta warszawskiego (...), a jej znaczenie informacyjne, polityczne, propagandowe było nieporównanie większe od wszelkich relacji rozsianych po czasopismach”.
Wiosną 1943 r. zajęła się organizowaniem wydawnictwa „Załoga”. Konspiracyjnie wydrukowano wówczas m.in.: „Dywizjon 303” Arkadego Fiedlera, „Droga wiodła przez Narwik” Ksawerego Pruszyńskiego, „Skąd i dokąd idziemy” B. Suchodolskiego. Poza „Załogą” Maria Kann tworzyła ilustrowane lotnicze pismo „Wzlot”. Wybuch Powstania rozdzielił ją ze Stefanem Waciórskim. Trafiła do obozu w Pruszkowie, gdzie przed śmiercią głodową uchronili ją robotnicy podrzucający przez druty różne „smakołyki”. W Halinowie pomocy udzieliła jej rodzina Milczarków.
Po latach, przebywając w okolicach Sochaczewa, zbierała materiały do swojej książki historyczno-monograficznej Wierna puszcza, pisała o pomocy, jakiej okoliczna ludność udzielała uchodźcom z Warszawy. W Sochaczewie odnalazła ją Halszka Żuromska, dzięki niej znalazła bezpieczny dach w Pruszkowie.

Od listopada 1945 r. do lutego 1946 r. oskarżona o współpracę z WiN-em (Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość), poddana przesłuchaniom przez płk UB, uwięziona przy ul. Rakowieckiej. W czasach stalinowskich krótko pracowała w Polskim Radiu, jako kierownik redakcji młodzieżowej przygotowywała audycje, zwolniona za program „godzący w bezpieczeństwo PRL”. W tajemniczych okolicznościach ginęły zebrane przez nią wspomnienia AK-owców, przyjaciół, o których pamięć pragnęła ocalić. Jej problemy z ów- czesną władzą nie zrażały życzliwej „Naszej Księgarni”, w której wydała mimo niepochlebnych opinii cenzury większość swych powieści „zagrażających ustrojowi”. W lżejszych czasach potępione utwory: „Góra Czterech Wiatrów”, „Niebo” nieznane stały się nawet obowiązującymi lekturami szkolnymi.

Maria Kann jest odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta. Otrzymała nagrodę Prezesa Rady Ministrów, nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki za twórczość sceniczną oraz dyplom uznania od SFMD (Światowa Federacja Młodzieży Demokratycznej).


Twórczość Marii Kann:
Leśne czary (1934)
Pilot gotów (1938)
Jutro będzie słońce (1938)
Na oczach świata (1943)
Góra Czterech Wiatrów (1948)
Wantule (1948)
Dujawica (1956)
Największy siłacz (1957)
Owcze ścieżki (1960)
Błękitna planeta (1964)
Niebo nieznane (1964)
Koniec i początek świata (1966)
Sprawa honoru (1969)
Granice świata
Malwinka (1971)
Kiedy lot był grzechem (1975)
Pięciu z "Mary and Margaret" (1978)
O godność ludzką (1981)
Prawdziwe życie (1981)
Literackie wyprawy w kosmos (1988)
Wierna puszcza (1972)
Baśń o zaklętym kaczorze
Podróż w czasie i przestrzeni
Dziewięć bied i jedno szczęście
W jakim kolorze?
Baśń o srebrnorogim jeleniu

Kilkadziesiąt utworów Marii Kann wciąż pozostaje białą plamą polskiego rynku księgarskiego. Jej nazwisko nie figuruje w najnowszej, 6-tomowej encyklopedii PWN pod red. Tomasza Boguty, nie ma jej w programach szkolnych. Tę, która nawiązując do marzeń Antoine'a de Saint-Exupéry'ego kreśliła lotnicze linie przyszłości łączące nasz kraj z całym światem, która potrafiła rozkolportować w ciągu kilku dni w warunkach wojennych cały nakład Dywizjonu 303 A. Fiedlera, która utrwalała słowa Churchilla: „Wasze ofiary nie będą daremne” – zastąpiła autorka „Potterów” kreująca nowych bohaterów czyich? jakich? czasów.

/Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Kann ; Maria Kann, Granice świata, W. Lewicki,
Warszawa 2000 ; http://historia_kobiet.w....ty/pi-dz9-2.htm ; powieść Marii Kann Góra Czterech Wiatrów
_________________
Czyż nie wiedział, że nieostrożnym słowem można zabić jak wystrzeloną nieopatrznie kulą, że kłamstwo może potoczyć się jak lawina w górach, miażdżąc niewinnego człowieka?
Maria Kann "Góra Czterech Wiatrów"
 
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Link do Shoutbox

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group