Fahrenheit 451

[Dora]

Niech będzie "Piąta góra"

[batou]

Ja natomiast przygodę z Coelho polecam zacząć od Zahiru z prostego względu... Sam tak będę zaczynał Jedni na Coelho plują inni uwielbiają, czas na własne zdanie

[Hadrianka]

Ja zaczęłam i skończyłam na "Alchemiku". Jakoś nie dla mnie takie pierdzielenie (za przeproszeniem) oczywistości. Tia... filozof naszych czasów. Jakie czasy taki filozof. Ale to oczywiście tylko moje zdanie.

[madziaro]

Ja przeczytałam "Podręcznik wojownika światła" i mam podobne wrażenia jak Hadrianka, szkoda mi czasu na takie książki ...
Próbowałam się też zabrać za "Weronika postanawia umrzeć", przeczytałam z 50 stron i odłożyłam na czas nieokreślony

[weronik]

[Dora]

Jestem za połową "Alchemika" i... hm, oryginalne w każdym razie, a rozpiszę się jak skończę

[batou]

Po małym zamieszaniu Posty o Coelho trafiły we właściwe miejsce. Ja się wypowiem jak przeczytam Zahir.

[Hadrianka]

[Dora]

Skończyłam wczoraj wieczorem "Alchemika" i mam mieszane uczucia. Zalatywało mi to 'Małym Księciem' niesamowicie. Też nafaszerowany takimi sentencjami wszelakimi, niektóre mi się podobały, a inne nie.
Szybko mi się to przeczytało, choć odczytując fabułę dosłownie, to niewiele się tam działo. Natomiast odczytując przenośnie... hm, ogólne przesłanie - fajne, mi się podobało, ale lekko naciągane. ("Jeśli czegoś mocno pragniesz, to cały Wszechświat działa potajemnie na twoją korzyść" - ale byłoby dobrze, gdyby tak było naprawdę, niestety 'nie do końca' jest.) Ogólnie stwierdzam, że warto było przeczytać choćby po to, żeby wyrobić sobie własne zdanie. Nie zniechęcił mnie w każdym razie do innych dzieł Coelho.
Zobaczymy jaką książką będzie 'Weronika postanawia umrzeć'

[weronik]

[tygryska]

zeby sie to sprawdzalo trzeba uwierzyc, ale trudno uwierzyc skoro sie nie sprawdza... bledne kolo
nie czytalam alchemika

[weronik]

[Nefra]

wtrącę nieśmiało, ze mnie sie Zahir podobał i w zasadzie jest to dla mnie książka do której będę wiele razy wracać i którą kupiłam na tę "podręczną półkę" by była tam zawsze

[batou]

A mnie się Zahir nie podobał i po Coelho już nie sięgnę...

Kiedy ktoś z kamienną twarzą i z powagą opowiada mi rzeczy dla mnie w dużej mierze oczywiste to myślę, że albo jest kompletnym ignorantem, zapatrzonym w siebie i rozmowa bynajmniej nie ma na celu jakiejkolwiek komunikacji, albo ma mnie za skończonego idiotę i w ten sposób okazuje mi pogardę. Taki właśnie jest dla mnie Zahir. Cała masa oczywistości wyłożona podniosłym językiem, a bohaterowie wykreowani tylko i wyłącznie po to, żeby być tubą dla przekazu autora.

Nie znam Coelho, więc siłą rzeczy nie może być dla mnie żadnym autorytetem, a za takiego chce uchodzić. Opisuje zgniłe wewnętrznie środowisko wypalonych ludzi, którzy nie wiedzą czym jest miłość (on wie, jest jednym z niewielu oświeconych), ich życie jest zlepkiem wpojonych zachowań i postaw, a sami nie potrafią otworzyć umysłów i zdobyć się na oryginalność, czyli w jego pojęciu naturalność.

Do mnie to nie trafia. Toleruję w literaturze mesjanizm i objawianie ukrytych (czy może oczywistych?) prawd, ale nie w ten sposób, nie jak na wykładzie. Dlaczego nie stworzyć historii, prawdziwych bohaterów i przez ich zachowania, wybory, słowa próbować coś przekazać czytelnikom? Dlaczego nie zostawić im pola na własne interpretacje? Po co wszystko "wykładać"?

[Hadrianka]