Strona Główna Fahrenheit 451
rozmowy o książkach, muzyce, filmie i... wszystkim innym

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  Chat

Poprzedni temat «» Następny temat
Antologia - Punks not dead
Autor Wiadomość
Kamila 
Dziejopis


Pomogła: 6 razy
Wiek: 37
Dołączyła: 09 Sie 2006
Posty: 3959
Wysłany: 2009-08-05, 17:48   Antologia - Punks not dead

Irokezy i cocney’e
Ćwieki, skóry i pieszczochy
Załoga, piwo, pogo i zadymy
Tolerancja i destrukcja

Anarchiści i antyfaszyści
Ziny, scena i sqotersi
Pozytywni i negatywni
Do końca zostaniemy inni

Na zawsze punk takim chcę być!


(fragment: Na zawsze punk – Uliczny Opryszek)




W 2007 roku Jirafa Roja przeprowadziła konkurs na opowiadania związane z punkowymi klimatami. Efektem tego było wydanie w 2008 roku antologii „Punks not dead”.

14 opowiadań, często debiutujących autorów: „Blaszana dziewczynka roznieciła pożar” Anny Czyrskiej, „Punkowa Mrówa” Łukasza Gołębiewskiego, „Nieudacznik Józef” Patryka Kępskiego, „Ćma” Beaty Kozłowskiej, „Gwiazdy nic nie znaczą” Pawła Lowkaina, „Czarny Antek” Michała Mądrackiego, „Olej” Miłki O. Malzahn, „Dwa Euro na szczęscie” Sergeia Nor, „Władca butelek” Michała Adamczyka, „Białe ściany” Mateusza Antczaka, „Pogo” Mariusza Błajeta, „Alkoholiczka Maria” Piotra Stróżyńskiego, „Punkowa legenda umiera” Bartosza Sztymy, „Cały kran jest pełen popiołu” Anety Tymińskiej.

Z okładki:
Zbiór opowiadań autorów o zróżnicowanym dorobku, niejednokrotnie debiutantów, zróżnicowany jest też ich poziom artystyczny. Łączy je bunt, odrzucenie tego, co nazywamy społecznym porządkiem. Bohaterowie tych opowiadań nie mają ambicji, nie myślą o karierze, polityce, biznesie. Chcą tylko zachować tożsamość, a czasem i to nie, czasem konsekwentnie dążą do autodestrukcji. A w tle wydarzeń mamy ostre punkowe dźwięki i ciała splecione w tańcu pogo.

Przede wszystkim, duże brawa dla wydawnictwa za sam pomysł konkursu i tego zbioru – tego typu książek na rynku wydawniczym nie ma za dużo, do tego w dużej mierze składa się on z opowiadań nieznanych twórców, debiutantów.

Zbiór jest bardzo zróżnicowany i trochę nierówny, jeśli chodzi o długość, formę, styl czy też poziom opowiadań. Ale łączyło je na pewno jedno: wszystkie były szczere, prawdziwe, czasem brutalne, ale czy taki właśnie nie jest punk? Seks, muzyka punkrockowa, koncerty, jabole, wiązanki przekleństw, irokezy, zadymy, pogo…czy chcemy czy nie, to wszystko jest jego częścią.

Opinie na temat antologii i poszczególnych opowiadań panują przeróżne – ale wiadomo, ile ludzi tyle gustów, jakby każdemu z nas podobałoby się to samo to by było nudno. Do tego wszystkiego dorzucę swoja opinię, z którą można się zgadzać albo i nie.

Jaki punk jest, to każdy widzi ;) Czytając niektóre z opowiadań antologii, w uszach wręcz dźwięczał kawałek, którego fragmenty przytoczyłam powyżej. Było kilka takich, niesamowicie klimatycznych i odjechanych, o świetnie zarysowanych postaciach, ale też takie w których było jedynie podtrzymywanie stereotypów w rodzaju punka – jabolowca i trąciło banałem.

Jednym z bardziej wyrazistych opowiadań wg mnie jest „Alkoholiczka Maria” Piotra Stróżyńskiego. Klimaty Jarocina, tego prawdziwego z lat 80,a nie tego czym stał się później, początkująca kapela na scenie,
koncert i szał zgromadzonej publiki. Okraszone realiami tamtych lat. Niesamowicie dynamiczne opowiadanie, najdłuższe z całego zbioru zresztą.

Zapadająca w pamięć jest też "Ćma". Zaledwie kilkustronicowe opowiadanie Beaty Kozłowskiej ma w sobie duży ładunek emocji i mocno zarysowaną psychologię bohaterów. Zwłaszcza przy takim temacie należy docenić, że autorka stworzyła coś żywego i prawdziwego, bez popadania w klimaty rodem z kiepskich romansideł.

Na uwagę zasługuje również opowiadanie „Olej” Miłki M. Malzahn. Mocno odstaje od pozostałych, jeśli chodzi o tematykę, nie rozbrzmiewa tam punkrock, nie ma młodych gniewnych bez przyszłości. Ale mamy fascynację i poczucie bycia innym od reszty, niechęć do ustalonego społecznie ładu i porządku, pewien rodzaj buntu. Opowiadanie, mimo że lekko w klimatach fantastycznych, pokazuje, że nie trzeba być punkiem z irokezem by
wierzyć w te ideały i nie godzić się na to, co jest.

Generalnie, wszystkie opowiadania mi się na swój sposób podobały, ale te trzy subiektywnie najbardziej zrobiły na mnie wrażenie.
_________________

 
 
Xys
Wierszokleta

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 04 Wrz 2009
Posty: 578
Skąd: Superbia
Wysłany: 2009-11-04, 17:01   

... kiedys w sredniej szkole moja wychowawczyni zapytala mnie czy jestem anarchista? ... odpowiedzialem po chwili - tak jestem ...

punk's not dead .... kultowy tekst, ktory kojarzy mi sie od reki z MC The Exploited.

dlaczego siegnalem po te ksiazeczke? nikt jej nie mial wiec nawet wydalem te z gora 30 zeta.
przyczyn mozna wymienic wiele
- kolezanka ladnie ja zaprezentowala :-)
- znam subkulture punk'owcow az za dobrze
- moze oczekiwalem powrotu takich czy innych wspomnien ...

pamietam jak jako nastolatek wybieralem sie do jarocina w 94 roku. wyjazd nie wypalil - dzis sam sie smieje, jak sobie pewne sprawy przypomne,
a to byl ostatni festiwal zakonczony soczysta zadyma z policja. kumpel ktory sie wielce wybral wyladowal na izbie w bialymstoku :-)

jest tam opowiadanie o prawdziwym jarocinie? :-) szczerze mowiac slyszalem nawet lepsze opowiesci - chociaz nie z pktu widzenia wykonawcow, a uczestnikow,
ale akcja z szafa na komisariacie daje poglad, jak niegdys policja traktowala szczawikow.

jak mi sie podobalo? ... hmmm ...

kolezanka umiescila cytat z zespolu Uliczny Opryszek Oj.
Pamietam taka ich kasete wydana w dawnych czasach przez Fale bodajze
pod wszystko mowiacym tytulem "Do szeregu huju (pisane na 90% w ten sposob)"
Pamietam, ze straszliwie rzepolili - nie dalo sie tego sluchac.
Zreszta wokalista byl bodaj powiazany z innym wiekopomnym projektem,
a mianowicie zespol zwal sie Nauka o Gownie :-) - acz gral duzo lepiej niz opryszek :-)

Jakis czas temu na Superbii kolega zaproponowal tam temat o subkulturach. Nie mialem niestety czasu, aby sie
w dyskusje wlaczyc, a dla mnie to temat rzeka.

Cytat:
Jaki punk jest, to każdy widzi ;) Czytając niektóre z opowiadań antologii, w uszach wręcz dźwięczał kawałek, którego fragmenty przytoczyłam powyżej.
Było kilka takich, niesamowicie klimatycznych i odjechanych, o świetnie zarysowanych postaciach, ale też takie w których było jedynie podtrzymywanie
stereotypów w rodzaju punka – jabolowca i trąciło banałem.


jaki jest ten punk wlasciwie?

Dla mnie osobiscie wszystkie te opowiadania sa jednak banalne i czesto bardziej sie meczylem niz czerpalem z ich czytania jakas przyjemnosc.
Nawet imho najlepsze opowiadanie, czyli alkoholiczka to tez zadne cuda.

Czy taki jest punk? Niestety w znacznej mierze jest tak jak opisano, sam rozne rzeczy widzialem, o innych slyszalem i nie ma sie co czarowac.
Ale czy tylko taki?

Na to pytanie juz nie jest tak prosto odpowiedziec. Moim zdaniem jak na to spojrze z dystansu najwieksza slaboscia tej subkultury jest pomieszanie
na prawde waznych i istotnych wartosci takich jak antyrasizm, antyglobalizm etc. z jabolami i lsd. To ciezka mieszanka.
Zespoly tez jedne graly o wachaniu klejow i o tym ze nie ma piwa kurwa mac, a inne o wojnie w jugoslawii i nietolarancji na centralnym w Warszawie.

Czy ja bylem punkowcem? Kiedys pewnie odpowiedzialbym twierdzaco, nosilo sie glany, mialo jakies dziwne biale wlosy (dlatego pewnie obecnie mi juz wypadaja :-) etc.).
Dzis ... coz, wiele rzeczy w tej subkulturze nigdy mi nie odpowiadalo.
Bunt-owszem, anarchia-w zdrowym tego slowa znaczeniu rowniez - w zdrowym rozmiem jak synonim wolnosci - robie co chce - ale dodalbym poki
nie depcze przy tym buciorami innych, antyrasizm - zdecydowanie, najconalizm - na drzewo, to do dzisiaj mam we krwi.

Ale siarczany, lsd, budapren, jakies dziwne orgie .... to juz nie moja impreza.

Ta antologia najczesciej siega tej plycizny subkultury punkowcow, ale niestety moze i trafia w samo sedno. ?

Tak na prawde nie znam ludzi, ktorzy przez lata byliby punkowcami, hipisami, skinami i funkcjonowali by w spoleczenstwie.
Kumpel ktory chodzil w ramonie i mial irokeza jak sie patrzy - teraz tatus, brzuszek, kapcie i grill :-)
Wszystkie "legendy" albo skonczyly gdzies na detoksie, w mamrze, albo sie targneli mniej lub bardziej skutecznie na swoje zycie, albo wrzucili glany, ramony do piwnicy i stali sie czescia systemu ktorym pogardzali,
albo sie stoczyli na jego margines. Znam tylko jedna osobe (z widzenia), ktora znalazla swoj kompromis i mimo ponad 50 lat na kraku
dalej widac, ze to punkowiec, a przy tym pracuje, ma chalupe i jakas tam kobiete.

Moja ocena antologii 2/6.

Nawet ta opowiesc o Strummerze byla strasznie mdla, a to przeciez The Clash!
 
 
Kamila 
Dziejopis


Pomogła: 6 razy
Wiek: 37
Dołączyła: 09 Sie 2006
Posty: 3959
Wysłany: 2009-11-06, 13:38   

Hmm... Xyś, a zwróciłeś uwagę na to, że ta antologia to zbiór opowiadań nadesłanych przez ludzi do wydawnictwa w ramach konkursu? ;-) Poza oczywiście opowiadaniem Gołębiewskiego i Stróżyńskiego chyba też (notabene, Stróżyński jak się okazało, kontynuował to opowiadanie w powieści "chaos i świńska skóra"). Nie dotarłam do informacji w jakim wieku byli autorzy,ale przypuszczam, że w zróżnicowanym trochę...

Recenzje czy opisy książek które tu zamieszczam na tematy bardziej punkowe ;-) pochodzą z jednego wydawnictwa. Poziom, jaki prezentują jest jaki jest, ale nikt w Polsce nie chce na ten temat pisać lepiej niestety ;-)

ja się za punkowca nie uważam i nie uważałam, mimo, że jakiś tam bunt we mnie jest ;)
A kawałek przytoczony Opryszków akurat lubię i jakoś mi się skojarzył z tym zbiorkiem ;-)

Na temat wokalisty kapeli- Bunta - się nie wypowiadam, aczkolwiek miałam z nim styczność przy organizacji koncertu. Jedyne co mogę powiedzieć, że rzępolą dalej...I z pewnych ideałów ewidentnie wyrośli...Bo z tym masz rację, wydaje się, że punkowe ideały po pewnym czasie przestają mieć znaczenie dla niektórych i jakby...dorastają ;-) Co najwyżej z rozrzewnieniem wspominają jak to było kiedyś...
_________________

 
 
Xys
Wierszokleta

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 04 Wrz 2009
Posty: 578
Skąd: Superbia
Wysłany: 2009-11-06, 15:57   

:-)

Haaa, Kolezanko, dzisiaj to sa czasy, dostep jest praktycznie do wszystkiego, ale nigdys .... moja pamiec to lata 90-te, a wczesniej bylo pewnie jeszcze ciekawiej :-)

szczerze mowiac nie znalem tego kawalka i az sobie puscilem (dzisiaj to nie problem, ale niegdys trzeba bylo sprobowac zdybyc muze takiego gbh, the clash czy innego uk subs) i tak wyrobili sie w stosunku do tego co grali.

Czy dzisiaj o tym nikt nie pisze? Wydaje sie, ze i tak duzo wiecej niz niegdys, czego przykladem ta antologia. Skinheadzi - czy jak ich ladniej nazwac mlodziez wszechpolska - jednak na ten przyklad.zawsze byli lepiej w tym zakresie zorganizowani.

Kamila napisał/a:
I z pewnych ideałów ewidentnie wyrośli...Bo z tym masz rację, wydaje się, że punkowe ideały po pewnym czasie przestają mieć znaczenie dla niektórych i jakby...dorastają ;-) Co najwyżej z rozrzewnieniem wspominają jak to było kiedyś...


to imo dobre, konkretne zdanie. przykladow mnozyc mozna bez konca. pierwszy z brzegu to reaktywacja sex pistols bodajze w 95 albo 96 roku, gdzie mowilo sie powszechnie o milionach funtow jakie rotten i inni mieli zakontraktowane za powrot i zagranie trasy koncertowej.

ja osobiscie w glebi jestem idealista, klopot w tym, ze rowniez realista i wiele idealow w realnym swiecie to niestety zwykla utopia.

o ile kojarze mialas w podpisie slynny cytat Cobain'a (jezeli pomylilem Cie z kims innim to przepraszam). To na swoj sposob byl idealista,ale czy trzeba sobie palnac w leb w wieku 2x lat aby pozostac w tym swiecie pozostac w miare wiernym idealom? .....
 
 
Kamila 
Dziejopis


Pomogła: 6 razy
Wiek: 37
Dołączyła: 09 Sie 2006
Posty: 3959
Wysłany: 2009-11-09, 12:23   

Xys napisał/a:
Skinheadzi - czy jak ich ladniej nazwac mlodziez wszechpolska - jednak na ten przyklad.zawsze byli lepiej w tym zakresie zorganizowani.


aaaa ;-) skinheadzi porównani do MW to obraza. Tych pierwszych ;-)
Skinheadów są różne odmiany i niekoniecznie muszą być narodowcami ;-) Ja się nie spotkalam z opowiadaniami o skinheadach w Polsce ;) Wiem, że są różne książki w tym temacie po angielsku, aczkolwiek to często historia ruchu itp a nie jakaś beletrystyka...

ja mam wrażenie, że kiedyś było łatwiej być idealistą czy buntownikiem i mówić, ze ma się gdzieś kasę niż teraz. Teraz modny jest pęd za pieniędzmi - nawet mało znane kapele oi'owe w Polsce już chcą nie wiadomo czego za swoje koncerty, a co dopiero takie Opryszki...

tak, miałam jego cytat w podpisie. Wg mnie ideały w dzisiejszych czasach troszkę poginęły... Jak naoglądałam się małoletnich punkówek i skinheadgirl w ciuchach za kilkaset zł które uważają że być kims takim jest fajne, modne i cool to troche mi wszystkie kończyny poopadały ;-) . co innego robić co z wierności dla jakichś ideałów a co innego bo tak sie fajnie wyglada i jest sie fajnym ;-)
_________________

 
 
Xys
Wierszokleta

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 04 Wrz 2009
Posty: 578
Skąd: Superbia
Wysłany: 2009-11-09, 13:24   

Kamila napisał/a:
aaaa ;-) skinheadzi porównani do MW to obraza. Tych pierwszych


mozliwe, dla mnie to czesto jednak synonimy, zwlaszcza jak widze jakies demnstracje lub antydemonstracje MW - to wydaje mi sie, jakbym widzial np. antyzydowski zlot skinow w Oswiecimiu swego czasu.

Kamila napisał/a:
Skinheadów są różne odmiany i niekoniecznie muszą być narodowcami ;-)


wiesz, niby tak, ale ja kojarze glownie tych z lat 90tych i glownie tych, ktorzy przewijali sie u nas i czesto na jednym ramieniu mieli godlo orla a na drugim sfastyke.

na pewno dzisiaj zyjemy w czasach ze niestety liczy sie bardziej miec niz byc. a zwlaszcza kiedy masz jakies pieniadze, nawet nie takie wielkie - ciezko sie nimi nie zachlysnac. Zyc idealami ... bardzo trudne - zwlaszcza w tak zmaterializowanych realiach.

A propos 'artystow', ostatnio czytalem kolejny wiwad z Malenczukiem. Ledwo go przemeczylem - bo byl bardzo dlugi. Goscia nie trawie, ale kiedys go szanowaleem ze wzgledu na jego historie. Dzisiaj jak czytam ze On ma w dupie undreground - to moj szacunek do niego nestety zmierza w tym samym kierunku, w ktorym On ma undreground. To kolejny przyklad potwierdzajacy regule ....

Kamila napisał/a:
Wg mnie ideały w dzisiejszych czasach troszkę poginęły... Jak naoglądałam się małoletnich punkówek i skinheadgirl w ciuchach za kilkaset zł które uważają że być kims takim jest fajne, modne i cool to troche mi wszystkie kończyny poopadały ;-) . co innego robić co z wierności dla jakichś ideałów a co innego bo tak sie fajnie wyglada i jest sie fajnym


To chyba problem wiekszosci subkultur, oprocz ich wewnetrznych niescislosci. Kiedy Sex Pistols nagrali never mind ... na wyspach byl prawdziwy wysyp punkow, gdyz jakbysmy dzisiaj powiedzieli ... to bylo trendy - (co za daremne slowo). Czesto chlopczyk z dobrego domu wychodzil, pozniej przebieral sie na punka, gdy wracal do domu spowrotem przebieral sie na grzecznego chlopczyka :-)
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Link do Shoutbox

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group