Fahrenheit 451

[jacek]

Adam Grochocki recenzuje zatytułowany "Panie łaskawe" dziewiąty tom serii "Sandman":

Cytat:

Zacznę od minusa. Na przestrzeni 350 stron obserwujemy prace kilku rysowników. Niestety prezentują one nierówny poziom. Pomiędzy zeszytami wiernymi kresce charakteryzującej całą serię znajdują się rozdziały uciekające w klimat iście kreskówkowy. Kanciaste rysy twarzy i dziwne miny postaci mocno kontrastują z mocną fabułą i dramatycznymi historiami bohaterów. Z czasem do tego przywykłem, natomiast pierwsze wrażenie to lekki zgrzyt.

Cytat:

Gaiman nie spieszy się snując swoją najbardziej złożoną opowieść, bowiem rozpisana jest ona na cały opasły album.

Cytat:

Praktycznie od początku, wiemy co nastąpi w kulminacyjnym momencie. Nawet jeśli myślimy, że fabuła potoczy się w jakiś niespodziewany sposób, że pod koniec wydarzy się coś, co zmieni finał… to natychmiast zdajemy sobie sprawę, że finał został już zapisany w księgach Losu. Wraz z każdym zeszytem z wolna zmierzamy ku nieuniknionemu podziwiając kunszt Gaimana. Trzeba, bowiem przyznać, że legendarny scenarzysta przechodzi tutaj sam siebie. Porusza tak wiele tematów, tak wiele mniejszych i większych historii, że nie sposób wymienić nawet połowy. Jednocześnie zmusza nas do czytania między wierszami, do szukania odpowiedzi w najmniej spodziewanych miejscach.

"Sandman" tom 9: "Panie łaskawe"

[jacek]

Adam Grochocki recenzuje "EMPIREUM. X-MEN":

Cytat:

Powracają trzy starsze panie z Agrokultu – z nowym zestawem sztuczek, które radzą sobie z Angelem i Jamiem Madroxem… Ilyana z kolei wpada w szał bitewny sprawdzający na Genoshę siły rodem z limbo. A no i jeszcze co zrobią zombie, gdy poczują, że Cotati nie mają ani grama mięsa. Wegańska uczta raczej nie znajduje się w ich menu…

Cytat:

Komiks jest krótki, ale naprawdę warto go przeczytać.

"EMPIREUM. X-MEN"
Ocena od Michała

[jacek]

Adam Grochocki recenzuje zatytułowany "Stan strachu" drugi tom "Batman. Detective Comics":

Cytat:

Już pierwsze strony zaskakują. Spodziewałem się jakiejś uzupełniającej historii do komiksy Tyniona. Tymczasem Mariko Tamaki kontynuuje własne wątki z wykorzystaniem wprowadzonych przez siebie postaci. Album Batman. Detective Comics Tom 2: Stan Strachu to na dobrą sprawę kilka historii utrzymanych w mrocznej, miejscami horrorowej konwencji.

Cytat:

Komiks otwiera zakończenie sprawy Wortha oskarżającego Bruce’a Wayne o zabójstwo jego córki. Uwielbiam zeszyt #1040, w którym Wayne siedzi w areszcie i ucina sobie pogawędkę z aresztowanym menelem. Miejscowy włóczęga rozpoznaje Bruce’a Wayne’a i na samym początku mówi, że wie iż ten jest Batmanem. Świetna lektura!

Cytat:

Fundamenty to dość spokojna historia, mniej nastawiona na motywy horroru niż poprzednie. Niesie jednak ciekawą zapowiedź przyszłości Gotham. James Tynion IV oraz Mariko Tamaki przejmując serie wprowadzili dużo zmian do świata Batmana. Niektóre są nawet ważniejsze niż mocne decyzje Toma Kinga. Jestem szalenie ciekaw jak rozwinie się pomysł Nowego Arkham. Czy nie będzie on tylko hubem do ucieczek pojmanych przestępców. Zobaczymy.

"Batman. Detective Comics" #2 "Stan strachu"

[jacek]

Adam Grochocki recenzuje tom pierwszy komiksu "Amazing Spider-Man":

Cytat:

W albumie Straczynskiego dostajemy pierwszą historię z Morlunem. I jest po prostu świetna! Morlun pojawia się tutaj jako długowieczna, wampiropodobna istota, która żywi się zwierzęcymi totemami. Po wyssaniu esencji Morlun zazwyczaj przez kilkadziesiąt kolejnych lat odpoczywa. Teraz jednak przybył do Nowego Jorku, by pożywić się najczystszą energią, jakiej kiedykolwiek doświadczył. Energią Człowieka-Pająka. Jedyną szansą Petera jest zaufanie tajemniczemu Ezekielowi, biznesmenowi, który z jakiegoś powodu dysponuje mocami podobnymi do Parkera.

Cytat:

Czuć nieustanne napięcie, które udziela się czytelnikowi.

Cytat:

Zawarte tutaj historie mocno różnią się od dzisiejszego, bardzo lekkiego Spider-Mana. Za sam wątek Morluna mógłbym wystawić pełną dyszkę, a to tylko początek albumu. Z niecierpliwością czekam na kontynuację tego runu, która powinna wylądować w księgarniach już w listopadzie. Bardzo mocno polecam!

"Amazing Spider-Man"

[jacek]

Adam Grochocki recenzuje tom trzeci serii "Daredevil by Mark Waid":

Cytat:

Może ze mną jest coś nie tak, ale uwielbiam historie, w których scenarzyści popychają swoich podopiecznych na skraj wytrzymałości. Niedawno zachwalałem Amazing Spider-Man od Michaela J. Straczynskiego, a dziś robię to samo z Daredevilem Marka Waida. Scenarzysta nie oszczędza Matta dając mu nieustanny wycisk. Nie tylko fizyczny, ale też psychiczny. Matt chciałby być przy Foggym w jego trudnych chwilach, ale przeciwnicy mają wobec niego zupełnie inne plany. Jest bardzo dramatycznie, bardzo emocjonalnie, a sam Daredevil jest bliski poddania się. Bardzo dobrze się to czyta!

Cytat:

Kolejny bardzo mocny album. Daredevil Tom 3 Marka Waida to pełna emocji opowieść, która wstrząsa światem Matta Murdocka. Doprowadzony do granic wytrzymałości Matt walczy o bezpieczeństwo najbliższych i sprawiedliwość w skorumpowanym wymiarze sprawiedliwości.

"Daredevil by Mark Waid" tom trzeci
Dotychczasowe trzy opinie

[jacek]

Adam Grochocki recenzuje album "Batman: Epidemia":

Cytat:

Plansze są ciemne, Batman często skrywa twarz w cieniu i sprawia bardzo nieprzyjemne wrażenie. Dokładnie takie, jakie powinien budzić wśród przestępców. Ci się go naprawdę boją. Bardzo podoba mi się takie podejście do tematu.

Cytat:

Nie kalkulująca, zbierająca krwawe żniwo zaraza została tutaj przedstawiona naprawdę przerażająco. Szaleńczy wyścig z czasem, wszechobecna śmierć i uczucie bezradności towarzyszą naszym bohaterom od samego początku. Mógłbym się przyczepić za zaskakująco nagłe zakończenie, ale mimo czytałem z wielkim zaangażowaniem. Bardzo mocna rzecz.

❗

"Batman: Epidemia"
Dwa dotychczasowe przemyślenia

[jacek]

Adam Grochocki jako drugi recenzuje zatytułowany "Dawne grzechy" dziewiąty tom serii "Amazing Spider-Man":

Cytat:

Gdy przenosimy się do czasów współczesnych widzimy Petera, który nagrywa niepokojącą wiadomość na skrzynkę MJ. Po raz pierwszy od dawien dawna widać, że chłopak nie najlepiej radzi sobie z pogodzeniem życia prywatnego ze swoim pajęczym alter ego. Do tego niezwykłego dla Petera zachowania dochodzi potęgujące się uczucie bezradności, gdy Sin Eater pozbywa się przestępców. Przy co raz szerszym i donioślejszym aplauzie opinii publicznej. Co ciekawe Spider-Man często spada na dalszy plan, a historia skupia się na innych bohaterach. Zwykłych ludziach po obu stronach barykady. Szalenie intrygująco wypada wątek przestępców „oczyszczonych” przez Zjadacza Grzechów, ale równie dobrze sprawdzają się historie kobiecych postaci. Całość kończy się niejako cliffhangerem i obiecuje kontynuację w kolejnym tomie.

Cytat:

Nick Spencer tym razem bardzo na poważnie.

Cytat:

Historia bardzo mi się podobała i bardzo mocno czekam na ciąg dalszy.

"Amazing Spider-Man" tom 9: "Dawne grzechy"

[jacek]

Adam Grochocki jako drugi w dniu dzisiejszym dzieli się uwagami po lekturze "MOON KNIGHT":

Cytat:

Bez bicia przyznaję, że nie jestem ekspertem od Moon Knighta. Do tej pory przeczytałem składającą się z trzech tomów antologię pojedynczych opowieści oraz, a raczej przede wszystkim run Jeffa Lemire. Komiks Lemire’a uważam za genialną próbę wejścia w umysł Spectora i szalenie intrygujący sposób na przedstawienie jego zdrowia psychicznego. Jeśli nie czytaliście to po prostu musicie to nadrobić! Tym samym moje wyobrażenie o o obdarzonym mocą boga Khnoshu bohaterze zostało ukształtowane zgodnie z wizją Lemire’a. Zresztą zeszłoroczny serial Disney+ czerpał garściami ze wspomnianego runu.

Cytat:

Przede wszystkim nie mamy absolutnie żadnych przesłanek mówiących o tym, że to egipski bóg Khonshu uratował życie Spectora i użyczył mu swych mocy. Na pierwszy i drugi rzut oka wydaje się, że to historyjka, którą Spector wmawia sobie i całemu światu za pomocą kręconego przezeń serialu. Ani na chwilę nie pojawia się Khonshu, a MK nie korzysta z żadnych mocy. Ma kumpla, który szyje mu strój i przygotowuje gadżety, a sam częściej zbiera oklep niż rzeczywiście walczy z przestępcami. Nie mamy też zmiany osobowości Spectora, które dochodziły do głosu. Steven Grant w ogóle się nie pojawia, a Jake Lockley to po prostu jego hollywoodzki pseudonim. Podobnie nie pojawia się tutaj elegancki Mr. Knight. Może to dlatego, że Spector postanowił być… kilkoma Avengers na raz.

Cytat:

Przede wszystkim nie mamy absolutnie żadnych przesłanek mówiących o tym, że to egipski bóg Khonshu uratował życie Spectora i użyczył mu swych mocy. Na pierwszy i drugi rzut oka wydaje się, że to historyjka, którą Spector wmawia sobie i całemu światu za pomocą kręconego przezeń serialu. Ani na chwilę nie pojawia się Khonshu, a MK nie korzysta z żadnych mocy. Ma kumpla, który szyje mu strój i przygotowuje gadżety, a sam częściej zbiera oklep niż rzeczywiście walczy z przestępcami. Nie mamy też zmiany osobowości Spectora, które dochodziły do głosu. Steven Grant w ogóle się nie pojawia, a Jake Lockley to po prostu jego hollywoodzki pseudonim. Podobnie nie pojawia się tutaj elegancki Mr. Knight. Może to dlatego, że Spector postanowił być… kilkoma Avengers na raz.

"MOON KNIGHT"

[jacek]

Adam Grochocki jako trzeci recenzuje album "JSA: Złota Era":

Cytat:

Dla polskiego czytelnika większość pojawiających się tutaj postaci będzie anonimowa. Na dobrą sprawę komiksy DC pojawiły się u nas dopiero po 1989 roku, więc pominęła nas nie tylko Złota Era (1938-1954), ale także Srebrna (1956-1970) i Brązowa (1970-1086). Podczas poszczególnych okresów bohaterowie przechodzili przemiany, ktoś inny przejmował ich obowiązki lub restartowano ich Origin. James Robinson korzysta z pierwszych trykociarzy, z których większość odeszła już w niepamięć. Czy to oznacza, że zgubimy wątki i nie będziemy się dobrze bawić? Absolutnie nie! Co prawda Robinson wykorzystał przeszłość umieszczonych w historii postaci, ale jej nieznajomość nie przeszkadza zbytnio w odbiorze. To też doskonały moment, żeby wygooglować, kto był Green Lanternem przed Halem Jordanem. Żaden problem.

Cytat:

Narrator przeskakuje po wątkach, przedstawia wiele postaci, a po czasie odkrywa przed nami zależności pomiędzy poszczególnymi bohaterami. James Robinson wykorzystując emerytowanych superbohaterów wpadł na pomysł, by ci mocno zaangażowali się w powojenną politykę. Taki zabieg mocno urealnia i uczłowiecza gości biegających wcześniej w kolorowych gatkach. Tym bardziej, że rysunki Paula Smitha bardzo mocno nawiązują do tamtych realiów. I to zarówno pod względem samej tonacji, jak i projektów postaci.

Cytat:

Muszę przyznać, że nic nie zwiastowało tak wielkich zwrotów akcji i akcji samej w sobie. Robinson mimo tego zdołał wyważyć ton odpowiednio dla epoki, w której rozgrywają się te wydarzenia. Nikt nie rzuca tutaj one-linerów, trup ściele się gęsto, a walka supków szybko przeradza się w zwykłe mordobicie. Ta swoista surowość idealnie sprawdza się w takiej historii.

"JSA: Złota Era"

[jacek]

Adam Grochocki recenzuje tom szósty "Ultimate X-Men":

Cytat:

Ależ znakomita to historia! Oczywiście pojawiają się pomniejsze wątki (Archangel) czy potajemne mailowanie Bobby’ego z Rogue, które rozwijane były na łamach siostrzanych serii, natomiast w niczym one nie przeszkadzają. Główna oś opowieści rozwija się bardzo fajnie, mamy trochę zwrotów akcji. Nawet jeśli są niekiedy spodziewane to i tak bardzo dobrze komponują się z klimatem. Szczególnie przypadła mi konfrontacja Alexa z Avengers i stojącym na ich czele gburowatym Kapitanem Ameryką. Finałowe twisty fabularne znakomicie kończą album i zapowiadają bardzo ciekawą kontynuację.

Cytat:

Główna oś opowieści rozwija się bardzo fajnie, mamy trochę zwrotów akcji. Nawet jeśli są niekiedy spodziewane to i tak bardzo dobrze komponują się z klimatem. Szczególnie przypadła mi konfrontacja Alexa z Avengers i stojącym na ich czele gburowatym Kapitanem Ameryką. Finałowe twisty fabularne znakomicie kończą album i zapowiadają bardzo ciekawą kontynuację.

Cytat:

Świetne historie, dramaty, zwroty akcji – czego chcieć więcej?

"Ultimate X-Men" tom szósty
Dwie poprzednie wypowiedzi

[jacek]

Adam Grochocki jako kolejny recenzuje zatytułowany "Skok w światło" pierwszy tom "Nightwing":

Cytat:

W pewnych momentach żałowałem, że Taylor nie zdecydował się na ujawnienia tajnej tożsamości Nightwinga. Wtedy napięcie byłoby jeszcze większe. Mimo to czyta doceniam pomysł i ciekawą realizację.

Cytat:

Taylor pokazuje tutaj kim jak ważną dla Jona osobą jest Dick Grayson. Jon traktuje go z wielkim szacunkiem, niczym starszego brata albo doświadczonego wujka. Ciepła i interesująca opowieść.

Cytat:

Scenarzysta ma swój pomysł na pierwszego Robina i mocno miesza w jego życiu. Ciekaw jestem dalszych losów i jak w przyszłości zostaną wykorzystani obecni tutaj potężni wrogowie.

"Nightwing" tom pierwszy "Skok w światło"

[jacek]

Adam Grochocki jest czwartym, który recenzuje noszący tytuł "Prawda" pierwszy tom komiksu "Superman Syn Kal-Ela":

Cytat:

Dzieciństwo żadnego fana Człowieka ze Stali, czy sezonowca nie zostaje zniszczone. Ba, orientacja Jona nie ma absolutnie żadnego wpływu na fabułę komiksu. To nie jest ckliwa historia miłosna zmieniająca komiksowych twardzieli w zniewieściałych chłopaczków. Nic z tych rzeczy. Uważam wręcz, że Taylor zrobił bardzo dobrą robotę ukazując zagubienie Jona jako najpotężniejszego obrońcy Ziemi, który szuka wsparcia u bliskich mu osób. Tutaj naprawdę wszystko dobrze współgra.

Cytat:

Bardzo doceniam fakt, że Taylor postawił przed chłopakiem dorosłe problemy i do razu rzucił go na głęboką wodę.

"Superman Syn Kal-Ela" tom pierwszy "Prawda"

[jacek]

I od razu druga dzisiaj ocena drugiego tomu komiksu "Świt X. X-Men". Autorem tej jest Adam Grochocki:

Cytat:

Doceniam, że udało się zarówno przedstawić genezę Brood, jak i wprowadzić solidną dawkę akcji. Hickman ciągle eksperymentuje z różnymi składami mutantów, ale dzięki pomysłowi na wskrzeszanie nawet dawno zmarłych przedstawicieli gatunku może robić co mu się żywnie podoba. Opowiedziana tutaj historia rozszerza nowy porządek świata na kosmos, gdzie każdy odczuje obecność znacznie potężniejszych niż dotychczas mutantów. Dobry, mocny początek.

Cytat:

Poszczególne opowieści są z reguły niezłe. Najbardziej przypadła mi do gustu historia Fantomexa i jej kontynuacja przy udziale reszty X-Men. Szczerze mówiąc zdecydowanie wolałbym jakiś jeden wątek przewodni niźli kilka mniejszych. Wszystko jest poprawne, może zainteresować, ale brakuje tutaj emocji. Od głównej serii oczekuję jednak większych wydarzeń i ciągłego rozwijania wątku niepodległego państwa mutantów.

Cytat:

Brakuje tutaj jednak tego co stanowi o sile nowej nowej ery mutantów – polityki, intryg i samej wyspy Krakoa.

"Świt X. X-Men" tom drugi

[jacek]

Adam Grochocki recenzuje trzeci tom mangi "Assassin’s Creed: Miecz Shao Jun". Tom ten nosi tytuł "Chiny":

Cytat:

Mogę powiedzieć, że to wręcz najspokojniejszy z dotychczasowych tomów. Wydarzenia z przeszłości rozgrywają się już w 1530 roku, ale tym razem nie dzieje się aż tak dużo.

Cytat:

Wydarzenia zbytnio nie posuwają się do przodu, a większość scen jest przegadana. Pewnie nie narzekałbym, gdybyśmy mieli przed sobą jeszcze kilka tomów. Jednak biorąc pod uwagę, że za kilka tygodni dostaniemy finał historii to należy oczekiwać, że całość będzie trzymała solidny poziom. Tom trzeci niestety od tego poziomu odstaje.

"Assassin’s Creed: Miecz Shao Jun" tom trzeci "Chiny"

[jacek]

I od razu druga dzisiaj ocena noszącego tytuł "Rok piąty" piątego tomu serii "Injustice. Bogowie pośród nas". Autorem tej opinii jest Adam Grochocki:

Cytat:

Liczący 470 stron album pełen jest różnych wątków dotyczących różnych postaci. Fabuła gry rozgrywa się na alternatywnej Ziemi, więc komiks skupia się na postaciach, które się tam znalazły oraz tych, których z różnych powodów nie zobaczymy w grze albo zobaczymy tylko w jednej wersji. W grze mamy dwóch Batmanów, dwie Wonder Woman, ale jednego Green Arrowa. Jak zapewne pamiętacie Oliver zginął w jednym z poprzednich tomów. Wiecie już do czego zmierzam.

Cytat:

Na plus zaliczyć mogę przekraczanie kolejnych granic przez Supermana. Gość jest w stanie zrobić absolutnie wszystko żeby zapewnić światu bezpieczeństwo. Jego, wypaczoną wersję bezpieczeństwa. Mamy też wyłomy w reżimie. Barry Allen / Flash co raz częściej kwestionuje decyzje Supermana, a Victor / Cyborg widzi prawdziwe działania swojego przywódcy. Pod tym względem wszystko wypada bardzo dobrze.

"Injustice. Bogowie pośród nas" tom piąty "Rok piąty"